Παρασκευή 24 Δεκεμβρίου 2021

Ο Ναυτικός Όμιλος Καμένων Βούρλων Εύχεται σε όλους μας Χρόνια Πολλά και Καλά Χριστούγεννα.

 

 Αναρτήθηκε από ..... nokv.blogspot.com

 



                      

Ο Ναυτικός Όμιλος Καμένων Βούρλων

Εύχεται σε όλους μας Χρόνια Πολλά !

              Καλά Χριστούγεννα και ένα χαρούμενο και δημιουργικό 2022.



    

                              

 

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2020

Χρόνια Πολλά και Καλά Χριστούγεννα απο το Ναυτικό Όμιλο Καμένων Βούρλων

 Αναρτήθηκε από .......  energoipoliteskv.blogspot.com



Ο Ναυτικός Όμιλος Καμένων Βούρλων
Εύχεται σε όλους μας Χρόνια Πολλά !
Καλά Χριστούγεννα και ένα χαρούμενο και δημιουργικό 2021 !!!

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2016

ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ * ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ * ΕΝΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΑ * Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ


Αναρτήθηκε από ........  nokv.blogspot.gr

Λιχαδονήσια - Στρογγυλή

 Γράφτηκε από τον  :   Θανάση Τρίγκα
 Ημερομηνία Δημοσίευσης:  2005-11-10 


Σύμφωνα με τον μύθο, όταν ο Ηρακλής κυρίευσε την Οιχαλία και σκότωσε τον Εύριπο και τα παιδιά του, ανέθεσε στον Λίχα να οδηγήσει την ερωμένη του Ιόλη και τα λάφυρα στην Τραχίνα , ενώ ο ίδιος θα έθαβε τους νεκρούς. Ακόμη επειδή ήθελε να τιμήσει τον Δία Κηναίο, ζήτησε από τον κήρυκά του τον Λίχα να του φέρει από το ανάκτορο έναν χιτώνα και ένα ιμάτιο.




  Ο Λίχας οδήγησε την Ιόλη στην Τραχίνα και αποκάλυψε στη σύζυγο του Ηρακλή Δηιάνειρα τον έρωτα του ήρωα για τη νέα.



Ο φόνος του Κενταύρου Νέσσου, που προσπάθησε να κλέψει τη γυναίκα του ήρωα, την όμορφη Δηιάνειρα.




 Η Δηιάνειρα τότε άλειψε τον χιτώνα με το αίμα του Κένταυρου Νέσσου το οποίο ήταν όμως δηλητηριασμένο , πιστεύοντας ότι ήταν ερωτικό φίλτρο για να ξεχάσει ο Ηρακλής τον έρωτά του με την Ιόλη ( έτσι της είχε πει ο Κένταυρος Νέσσος) , και τον έδωσε στον Λίχα. Όταν ο Ηρακλής φόρεσε τον χιτώνα αυτός κόλλησε με τον ιδρώτα στο σώμα του και άρχισε να καίγεται. 

Ο Ηρακλής, μέσα στους αφόρητους πόνους του άρπαξε τον Λίχα και τον πέταξε στη θάλασσα. 


                                                 Ο Ηρακλής ρίχνει το Λίχα στη Θάλασσα.

Τέλος σύμφωνα με την παράδοση όταν ο Λίχας έπεσε στη θάλασσα μεταμορφώθηκε και το κεφάλι του είναι η Νήσος Στρογγυλή και το σώμα του τα Λιχαδονήσια. Το δε βουνό πάνω απο το ακρωτήριο ονομάστηκε Λιχάς.


Από τη Γεωλογία υπάρχει αναφορά στα Λιχαδονήσια ότι η Στρογγυλή είναι κρατήρας εσβεσμένου Ηφαιστείου εκατομμύρια έτη π.Χ. Η Εύβοια ήταν ενωμένη με την κεντρική Στερεά Ελλάδα και με τις Γεωλογικές μεταβολές που συνέβησαν ένα κομμάτι καταποντίσθηκε και έμειναν στην επιφάνεια η Στρογγυλή και τα Λιχαδονήσια .

Τα ηφαιστειακά πετρώματα αυτών των θέσεων χαρακτηρίζονται ως ασβεστοαλκαλικές λάβες και περιλαμβάνουν βασάλτες και βασαλτικούς ανδεσίτες. 
                      
Η ηφαιστειότητα είναι μεταξύ 3,0 και 0,5 εκατομμυρίων ετών, έλαβε δηλαδή χώρα κατά τη διάρκεια του Πλειοκαίνου και του Πλειστοκαίνου.


Ιστορικά βρίσκουμε τη Νήσο Στρογγυλή οχυρωμένη περιμετρικά με τοίχος, μια από τις πύλες της οχύρωσης βρίσκεται στη ΒΑ πλευρά και το τείχος ενισχύεται από τετράγωνο πύργο.
                    
Η οχύρωση οφείλεται στη γεωγραφική θέση του νησιού , ακριβώς πάνω στη συμβολή του διαύλου των Ωρεών με το δίαυλο της Κνημίδας, έχει στρατηγική σημασία , διότι εξασφάλιζε τον έλεγχο του θαλάσσιου δρόμου από τον Β. Ευβοϊκό προς το Αιγαίο και τον Παγασητικό αντιστρόφως.            Φαίνεται ότι υπήρχε ένας έλεγχος στα πλοία που έμπαιναν στο κόλπο.                                             Έχει έκταση 50 στρεμμάτων.    


                         

                                                                       
Επί Βασιλείας του Όθωνα το 1836 με την ίδρυση των τελωνείων βρίσκομε να λειτουργεί υποτελωνείο στη νήσο Μονολιά με πρώτο υποεπιστάτη τον κ. Αγγελή Θοδώρου και δεύτερο υποεπιστάτη τον κ. Κοντοπάσχο Ιωάννη.
                                                                                         

Με απόφαση του Βασιλέα Όθωνα στις 28 Ιουλίου 1936 διορίσθηκε ο Σημαιοφόρος κ. Κοτζιάς αξιωματικός του Λιμένος Μονολιάς ( η Νέας Μιτζέλης ). Βλέπουμε ότι το υποτελωνείο στη Νήσο Μονολιά μαζί με τα υποτελωνεία Φούρκας , Στυλίδος και Αταλάντης υπαγόντουσαν διοικητικά στο τελωνείο Λαμίας.  
                                                                                                                                
Βρίσκουμε ακόμη από τον οργανισμό τελωνιακής διευθύνσεως της εποχής εκείνης ότι                      << προς διευκόλυνσιν της συναλλαγής επιτρέπεται η εισαγωγή και τελώνισις ξένων προϊόντων κατ` εξαίρεσιν εις τα ακόλουθα υποτελωνεία : Αταλάντης, Μονολίας, Φούρκας και Στυλίδος >>


Στη Νήσο Μονολιά βρίσκουμε σήμερα ένα εξωκλήσι τον Άγιο Γεώργιο από την πλευρά που είναι το κανάλι ακόμη βλέπουμε τις βάσεις μεγάλου παλαιού ναού στο εσωτερικό της Νήσου Μονολιάς. Στα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας τα Λιχαδονήσια ήταν ιδιοκτησία του Όμέρ Πασά της Καρύστου, ο οποίος διατήρησε την ιδιοκτησία τους και μετά την απελευθέρωση.                                                      




Αργότερα, ο ίδιος ο Όμέρ και οι διάδοχοί του τα πούλησαν στον Τσάρο της Ρωσίας και εκείνος τα έδωσε προίκα στην αδελφή του Βασίλισσα Όλγα η οποία μνηστεύθηκε τον Βασιλιά Γεώργιο Α` στις 16/4/1867 , όπως και όλα τα υπόλοιπα Νησιά περιμετρικά της Νήσου Εύβοιας .


          
Διοικητικά σήμερα η Νήσος Στρογγυλή και τα Λιχαδονήσια ανήκουν στην Εύβοια *.

Εκκλησιαστικά η Νήσος Στρογγυλή όμως ανήκει ως Μετόχι στην Σταυροπηγιακή Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Καμένων Βούρλων από το 1621 αφού έτσι μνημονεύεται από Πατριαρχικό Σιγίλλιο του τότε Οικουμενικού Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Κυρίλλου του Λουκάρεως**.



 Είναι αξιέπαινη η πράξη των Αρχαιολόγων Κουνούκλα Πέτρου και Γιαλούρη Άννας που μετά από επίμονη έρευνα, κόπο και προσωπική εργασία κατόρθωσαν με την σκαπάνη τους να φέρουν στην επιφάνεια μετά από 1000 χρόνια τις βάσεις του παλαιού Ναού της Παναγίας στη Νήσο Στρογγυλή και να βρουν τον τάφο του Οσίου Γρηγορίου του Μυροβλήτου που ήταν μέσα στο Ναό , μεταφέροντας τα οστά του στην Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Καμένων Βούρλων και τον Σταυρό του που αναγράφεται το όνομα του Αγίου Γρηγορίου στη αρχαιολογική Υπηρεσία.          




Ο Όσιος Γρηγόριος Μυστριώτης ο εν Στρογγυλή των Λιχάδων, είναι ο ιδρυτής του Μετοχίου της Νήσου Στρογγυλής, στη Ρώμη γίνεται Μοναχός σε ένα Μοναστήρι της μεγάλης αυτής πόλεως.


                               Όσιος Γρηγόριος Μυστριώτης ο εν Στρογγυλή των Λιχάδων.

 Θεωρείται σύγχρονος του οσίου Νικήτα, του εκ Θηβών, ο οποίος έζησε τον 11ο αιώνα και θεωρείται ο ιδρυτής της μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος των Καμένων Βούρλων.



Από έγγραφη μαρτυρία έγινε γνωστό ότι η εγκατάσταση και διαμονή του Οσίου Γρηγορίου στην Στρογγυλή έγινε μπροστά από 1000 χρόνια, την περίοδο του Σχίσματος των Εκκλησιών , αναφέρεται ότι στη Νήσο Στρογγυλή έζησε ασκητικά ένας Άγιος Μοναχός ο << ηγιασμένος και θεοφόρος πατήρ ημών Γρηγόριος >>, που είχε την καταγωγή του από το Μυστρά. Αυτός ο Όσιος ποθούσε παρά πολύ να ζήσει ερημικά και ασκητικά.                            

Γι` αυτό επεδίωξε και μετά από πολλές περιπλανήσεις, (Άγιους Τόπους, Βηθλεέμ, Όρος των Έλαιών , Νίκαια, Μικρά Ασία, Θράκη, Μακεδονία, Θεσσαλία ) φτάνει τέλος στην Ελλάδα σε ένα Νησί ονομαζόμενο Ωρεό και μένει εκεί για λίγα χρόνια.

Οι πολλές επισκέψεις όμως άρχισαν να ενοχλούν τον ήσυχο και ασκητικό βίο του Οσίου Γρηγορίου, γι αυτό φεύγει πάλι και πηγαίνει στη Στρογγυλή, ένα Νησάκι εντελώς έρημο και απρόσιτο.            Μα και πάλι διαδόθηκε από στόμα σε στόμα το νέο καταφύγιο του Οσίου και άρχισε το ακατοίκητο Νησάκι να παίρνει μορφή πόλεως.

Η φήμη του ήταν τόσο διαδεδομένη που πλήθος πιστών συνέρεε στη νησίδα όχι μόνο από κοντινές αλλά και από μακρινές περιοχές και όχι μόνο πλούσιοι και φτωχοί αλλά και ιερείς και αρχιερείς και μονάζοντες.

 Έζησε σ` αυτό αγγελικό βίο μέχρι τα βαθιά του γηρατειά , << εκοιμήθη εν Κυρίω >> και ετάφη στον εκεί Ναό. Αναφέρεται ότι τα λείψανά του εξέχεαν μύρο και ευωδία σ` όλους όσους με ευλάβεια έρχονταν να προσκυνήσουν και να ζητήσουν, προσευχόμενοι, τη βοήθειά του, την οποία και ελάμβαναν.





Η Νήσος Στρογγυλή το ευλογημένο αυτό Νησάκι με τον ανεκτίμητο πνευματικό Θησαυρό που εμπεριέχει εξακολουθούσε για αιώνες και εξακολουθεί και σήμερα να είναι πηγή θείας ενισχύσεως. Στο βόρειο άκρο του ερειπωμένου ναού της Παναγίας έχει ανεγερθεί Ναϊσκος, προσκυνητάρι από τον τότε ευσεβή φαροεπιστάτη Κυριάκο Μήγκλη και συντηρήθηκε από την οικογένεια του γιου του , Δημητρίου Μήγκλη και συνεχίζεται να συντηρείται και σήμερα από τους ψαράδες. Ο Ναϊσκος όμως αφιερώθηκε στον Άγιο Νικόλαο γιατί, σύμφωνα με πληροφορίες ο Κυριάκος Μήγκλης βρήκε στα ερείπια του παλαιού Ναού δύο εικόνες του Άγίου Νικολάου και της Αγίας Μαύρας, και θεώρησε ότι ο παλαιός Ναός θα ήταν προς τιμήν του Άγίου Νικολάου καθιερωμένος.




 Το εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου κτίστηκε, σύμφωνα με μαρμάρινη πλάκα εντοιχισμένη πάνω από την είσοδο, το 1936. Ο Φάρος της Στρογγυλής κατασκευάστηκε από την Γαλλική Εταιρεία Φάρων και τοποθετήθηκε το 1870 στο Νησί , το ύψος του πύργου είναι 9 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 41 μέτρα. Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1950-60 βρίσκουμε στα Λιχαδονήσια να διαμένουν ψαράδες σε πέτρινες κατοικίες που υπάρχουν μέχρι σήμερα ερειπωμένες και εγκαταλελειμμένες οι οποίες βρίσκονται μέσα στο κανάλι..



Στα Λιχαδονήσια υπάρχει σήμερα και λειτουργεί κατά τους θερινούς μήνες ένα αναψυκτήριο όπου μπορεί κάποιος να πάει να κάνει το μπάνιο του και να βρει κάτι για φαγητό.




Οι ψαράδες έχουν δει ότι υπάρχουν στα Λιχαδονήσια ένα ζευγάρι Φώκιες , θα μπορούσε να εμπλουτισθεί το Νησί και με άλλες και να δημιουργηθεί θαλάσσιο πάρκο και να χαρακτηρισθεί η περιοχή γύρο από τη Στρογγυλή και τα Λιαδονήσια απαγορευμένη ζώνη για ψάρεμα .




                                             
Σήμερα στη Στρογγυλή δεν υπάρχει ούτε φαροφύλακας . Θα μπορούσε να φτιαχτεί μια ξύλινη μικρή σκάλα για να μπορούν να κατεβαίνουν χωρίς να κινδυνεύουν στη Στρογγυλή οι επισκέπτες προσκυνητές του Ναού της Παναγιάς. Να γίνει ένα στέγαστρο πάνω από το ναό μετά την ανασκαφή που έχει γίνει. Να καθαρισθεί περιμετρικά του Νησιού το μονοπάτι όπου θα μπορούν οι επισκέπτες να κάνουν τον περίπατό τους και να επισκέπτονται το Φάρο.





* Από το βιβλίο του Άρχιμ. Χριστόφορου Κολοκυθά Η ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ ΚΑΜΕΝΩΝ ΒΟΥΡΛΩΝ
** Δημοσίευση από Κουνούκλα Πέτρο και Γιαλούρη Άννας σε Αρχαιολογικό Συνέδριο που έγινε στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας